Sete trios com piano, guitarra e contrabaixo.
Nat Cole, piano e vocal; Oscar Moore, guitarra; e Johnny Miller, contrabaixo (Imagem: Reprodução)
Posto em prática na década de 1930, o trio original de Nat Cole tornou-se popular para desgosto de muitos bateristas. A formação que dispensou pratos e tambores fez história no Jazz. Com ou sem vocal, esse tipo de combo drumless fez a cabeça de milhares de pianistas mundo afora. Para a próxima hora, Cultura Jazz selecionou sete trios pra guitarrista nenhum botar defeito.
01. “I’m getting sentimental over you” (1974) [a]
02. “Sweet Georgia Brown” (1994) [b]
03. “Route 66” (1946) [c]
04. “They can’t take that away from me” (1997) [d]
05. “’S wonderful” (1952) [e]
06. “How high the moon” (1956) [f]
07. “Chicago blues” (1973) [g]
08. “I’m a shy guy” (1945) [c]
09. “Straighten up and fly right” (1994) [b]
10. “All or nothing at all” (1997) [d]
Os trios:
[a] Oscar Peterson (piano); Joe Pass (guitarra) & Ray Brown (baixo)
[b] John Pizzarelli (guitarra e vocal); Benny Green (piano) & Christian McBride (baixo)
[c] Nat Cole (piano e vocal); Oscar Moore (guitarra) & Johnny Miller (baixo)
[d] Diana Krall (piano e vocal); Russell Malone (guitarra) & Christian McBride (baixo)
[e] Oscar Peterson (piano); Barney Kessel (guitarra) & Ray Brown (baixo)
[f] Oscar Peterson (piano); Herb Ellis (guitarra) & Ray Brown (baixo)
[g] Oscar Peterson (piano); Joe Pass (guitarra) & Niels-Henning Ørsted Pedersen (baixo)
O cmais+ é e reúne os canais TV Cultura, UnivespTV, MultiCultura,
TV Rá-Tim-Bum! e as rádios Cultura Brasil e Cultura FM.
Visite o cmais+ e navegue por nossos conteúdos.
Compartilhar
Plantão definitivo de seu programa de Jazz.
Thelonious Monk no palco.
Era uma vez uma estação.
Retrato da banda de Becker & Fagen.
Oitenta e cinco minutos de Donald Byrd.
Seleção anual de Blues para 90 minutos de audição.